Język niderlandzki (Nederlands, Nederlandse taal) jest językiem indoeuropejskim z grupy języków germańskich, zaliczanych do języków dolnoniemieckich.
Posługuje się nim ok. 27 milionów ludzi. Dla określenia tego języka używa się kilku nazw. Aktualnie w języku polskim mówi się o języku niderlandzkim, jednak powszechnie stosowana jest również nazwa język holenderski. Niderlandzki jest oficjalnym językiem urzędowym w Holandii, Belgii, Surinamie i Arubie.
Niderlandzki jest blisko spokrewniony z językiem niemieckim, a także jest podobny do angielskiego i duńskiego.

Alfabet - składa się z 26 znaków
A [a]
B [be:]
C [se:]
D [de:]
E [e:]
F [ef]
G [he:]
H [ha]
I [i]
J [je:]
K [ka]
L [el]
M [em]
N [en]
O [o]
P [pe:]
Q [kü]
R [er]
S [es]
T [te:]
U [ü]
V [ve:]
W [we:]
X [yks]
Y / IJ [e:]
Z [zet]

Wymowa
W języku niderlandzkim występują krótkie i długie samogłoski.

W języku niderlandzkim występują dwugłoski i trójgłoski:
eu – deur (drzwi) wymawia się jak [u:]
oe – koe (krowa) – [u]
au / ou / auw / ouw – koud (zimno), lauw (letni) – [ał]
ui – ui(cebula) – [aui]
ei / ij – klein (mały), zijn (być) – [ej]
ie – zien (widzieć) – [i]
eeu – eeuw (wiek) – [eu]
aaj / ooi / oei – saai (nudny), mooi (ładny), groei (wzrost)

Spółgłoski wymawia się podobnie jak po polsku, z wyjątkiem:
c – [k] lub [s]
g – twarde, gardłowe [h]
v – polskie [f] lub czasem jak [w]
w – [w], a w niektórych dialektach [ł]
sj – [ś]

Materiał opracowany na podstawie: Język niderlandzki. Kurs podstawowy